یوهان برامس آهنگساز

یوهان برامس از نوابغ موسیقی رمانتیک آلمان در سال 1833 در خانواده ای فقیر در شهر هامبورگ به دنیا آمد . برامس کشاورز زاده ای ساده زیست بود و در سراسر زندگی روحیه یک کشاورز داشت و هرگز اصول معنوی زندگیش را برای جاه طلبی زیر پا نگذاشت .

   تفکر موسیقایی برامس همواره از موسیقیدانانی چون باخ ، موتزارت ، بتهون و هایدن تاثیر پذیرفته است . او در زمینه کنترپوان از پیروان باخ بوده و در زمینه فرم موسیقی از بتهون پیروی کرده است . موسیقی او عمیقا متاثر از ایده های موسیقی رمانتیک است ، ولی در استفاده از آنها بسیار محافظه کارانه عمل نموده است .

   او همواره آثار خود را با وسواس فراوان نقد می کرد و حتی بعضی از قطعات خود را پس از نوشتن پاره می کرد که همین عامل دلیل محکمی برای محدود بودن آثار وی از لحاظ کمیت است ؛ اما کیفیت آثار باقیمانده از او نام این آهنگساز را در اذهان مردم جهان جاودانه ساخته است .

   برامس حدود144قطعه موسیقی فولکلور آلمان را برای پیانو و آواز تنظیم کرده است که بدین خاطر مردم آلمان هیچگاه زحمات او را از یاد نخواهند برد .

    ساخت سمفونی 1 برامس 14 سال بطول انجامید ، که نشان از وسواس حرفه ای آهنگساز برای خلق اثری ماندگار دارد .این سمفونی در c مینور اولین بار در چهارم نوامبر1876 به رهبری Felix otto dessoff که از دوستان برامس بود به اجرا درآمد . Hans von bulow از رهبران ارکستر هم عصر برامس این سمفونی را سمفونی دهم بتهون توصیف کرده است که بیانگر همسویی موسیقی برامس و بتهون است . 

   شروع موومان اول این سمفونی در تنالیته مینور و گاها با آکوردهای دیسونانس ، همراه با ضربات مداوم تیمپانی و حجم صدای مجموعه ارکستر ، فضایی دلهره آور را بوجود آورده است که بزودی و به یکباره جای خود را به ملودی آرام فلوت به همراه پیتزیکاتوی زهی ها میدهد ....

   بر موومان دوم این سمفونی که با تمپوی آندانته اجرا می شود فضایی آرام و بدون تشویش حکمفرماست ، که در جاهایی- با استفاده از توتی ارکستر و دینامیک صدای مجموعه سازها - این آرامش برای لحظاتی مختل میگردد ....

موومان سوم با نوای دلنشین کلارینت آغاز می شود ؛ در حالی که پیتزیکاتوی ویلنسل و کنترملودی هورن آنرا به زیبایی همراهی می کنند ؛ که پس از سپری شدن لحظات کوتاهی ابوا و فلوت هم به این مجموعه اضافه می شوند ....

   موومان چهارم با نتهای بم سازهای زهی و با یک کرشندوی ارکستری آغاز می شود که در میانه راه ترمولو تیمپانی به این جمع اضافه شده و ضربه قوی تیمپانی نقطه اوج نوانس را اعلام می کند ....

   اجرای این سمفونی توسط ارکستر فیلارمونیک برلین و به رهبری "هربرت فون کارایان " ، از بهترین اجراهای این اثر زیبا میباشد که گوش سپردن به آن خالی از لطف نیست .